Siedzę na rozchwianym tapczaniku, gdzieś w południowej Walii. Mam czas. Na kaloryferach dosycha pranie. Otwieram książkę „Pierwsze, drugie, zapnij mi obuwie” i widzę obrazek bramy, gdzie piątka berbeci w wieku wczesnoszkolnym używa właśnie tej wyliczanki przy zabawie w chowanego. Myślałem, że to kryminał Agathy Christie, ona bowiem często sięgała...
